Nigdy nie sądziłam, że kiedy przestanę być uczennicą, będę się tak bardzo cieszyła z nadchodzących wakacji.
A nie wiem czy nie cieszę się bardziej niż moje dzieci. Bo one cieszą się oczywiście, ale żal im koleżanek.
A ja się cieszę tak całkowicie bez żadnego żalu.
Chociaż, może jednak żal mi będzie tych wszystkich spotkań?
Continue reading
Żyją obok nas. Najczęściej mało zwracamy na nich uwagę, bo nie wydają nam się ciekawi.
Czasem irytują, bo nie chcą, jak nam się wydaje, się dopasować, bo tkwią uparcie przy swoich przyzwyczajeniach wypracowanych przez dziesiątki, niełatwych najczęściej, lat.
Nasi dziadkowie, nasi teściowe, nasi rodzice. Continue reading
Tak się zastanawiam ostatnio w wolnych chwilach czy myśmy sobie trochę za bardzo nie skomplikowali życia?
To taka moja refleksja po ostatnim zebraniu rodziców w klasie młodszej Królewny.
Może Ci, których dzieci skończyły już edukację tego nie wiedzą, ale my dzisiaj co chwilę musimy podpisywać jakieś zgody. A to na wyjście do kina, a to na wycieczkę do lasu, a to na wyjście na rekolekcje, na lody, do biblioteki na zajęcia w ramach lekcji…
Continue reading
Wiecie, jak to jest? Jak człowiek zacznie szukać, to mu się potem worek otwiera.
Znalazłam tego pana.
I słucham. Gada i gada, ale wcale się nie nudzi i na dodatek trafia. Do mnie bardzo.
Pewnie go znacie, ja też o nim słyszałam, ale go nie słuchałam.
Widocznie mam go słuchać właśnie teraz? Continue reading
Do niedawna zawsze byłam przekonana o tym, że w razie konieczności, dam sobie radę.
Nie dlatego, że jestem silna, ani nie dlatego, że znam jakieś sztuki walki, ani nie dlatego, że mam jakąś nadzwyczajną moc.
Zawsze byłam przekonana, że z człowiekiem, każdym człowiekiem, można się porozumieć.
Kiedy mu się popatrzy w oczy i potraktuje poważnie, to można znaleźć wspólny język, jakąś nić, po której można dojść do porozumienia.
Naiwne, ale co zrobić, kiedy człowiek się taki urodzi i na dodatek przez jakiś czas taka teoria się sprawdza?
Continue reading
Dzisiaj bardzo króciutko.
Kiedyś, z początkiem roku szkolnego, opowiadałam o zasłyszanych w szkole muzycznej zdaniach.
Dzisiaj już prawie koniec roku i znów usłyszałam coś fajnego. Continue reading
Pewna młoda dziewczyna napisała na Facebooku:
” Nie potrzebuję skrzydeł by latać, potrzebuję ludzi, dzięki którym nie upadnę”
I niech to będzie myśl przewodnia tego, co chcę dzisiaj napisać. Continue reading
Zostało mi z dzieciństwa kilka powiedzonek moich rodziców, które do dzisiaj mają wpływ na to jak się czasem zachowuję, albo czuję.
„Jeśli przeżyję tę jesień, to będzie już dobrze” mojej mamy każdego października czy listopada zawsze wpędzało mnie w czarną rozpacz i każdej jesieni wciąż mi się przypomina, chociaż mama już tak podobno nie mówi.
Za to: „nie martw się, inni widzą Cię lepiej niż sobie wyobrażasz” mojego taty zawsze podnosiło mnie na duchu, bo nigdy nie należałam do osób zbyt pewnych siebie.
Tak czy inaczej to mi zawsze pomagało. Podobnie jak to: ” jeśli Cię nie chcą, miej swoją godność”. Wiadomo, koleżanki czasem mówią: nie chcemy się z Tobą bawić. Continue reading