-
Czy talent to wszystko czego trzeba, żeby odnieść sukces
Czy pisarze to ludzie, którzy mają po prostu talent Moim cichym marzeniem od zawsze było zostać pisarką.Jeszcze w czasach, kiedy nikt w Polsce nie słyszał o komputerach, wyobrażałam sobie siebie przy biurku przy oknie z widokiem na jezioro ( w sumie nie wiem czemu to jezioro, ale pamiętam, że to był jakiś taki irlandzki chyba krajobraz). Na biurku przede mną czysty papier i pióro. Trochę później, kiedy zafascynowały mnie amerykańskie klimaty, kupiłam sobie wielką, ciężką i zagracającą pokój maszynę do pisania. Problem z nią polegał na tym, że ja od zawsze wszystko, co mnie w jakiś sposób fascynowało, robiłam w nocy, a kiedy mieszka się z rodziną i na dodatek…
-
Tylko odpowiadaj szczerze
Przygoda podczas #zostańwdomu No tak. Siedzę w domu, bo pracuję z domu. Nie cały czas, wychodzę na zakupy, na Majówkę, na spacer z dziećmi i z psem, no, ale nie prowadzę normalnego życia. Czyli w zasadzie siedzę w domu. I pomimo tego, przydarzyła mi się przygoda.Nie spektakularna i widowiskowa, raczej taka wewnętrzna, ale przygoda. I dla mnie to była przygoda ważna i w pewien sposób pouczająca. A było to tak. Kilka tygodni temu sprawdzałam, jak zwykle swoją skrzynkę mailową. W jednej z wiadomości pani, której nie znałam, napisała mi, że znalazła gdzieś mój blog i że się jej podoba z kilku różnych względów i zapytała czy nie chciałabym nawiązać z…
-
Ciiicho…co słyszysz?
Dzień dobry po kolejnej, krótkiej przerwie. Nieregularne to moje pisanie zrobiło się ostatnio. Wakacje. Wiadomo, że więcej czasu spędza się nad wodą, w lesie, w górach i gdzie kto lubi. Ja w tym czasie o wiele mniej zaglądam do Internetu, co prawdopodobnie jest mało profesjonalne, bo nawet małe dziecko dzisiaj wie, że jak Cię nie ma w Internecie, to tak, jakby Cię nie było. Nic na to jednak nie poradzę, że w Internecie, w nadmiarze, regularnie się gubię, a odnajduję w ciszy. Regularnie przychodzi na mnie potrzeba zatrzymania się, przemyślenia wszystkiego na nowo, przemeblowania niektórych spraw. Wakacje to dobry czas na to. A koniec wakacji to od trzech lat dla…
-
Pani Krysia ma marzenie
Dzisiaj znalazłam na Facebooku filmik. Tam znalazłam – sam przyszedł. Ktoś ze znajomych znajomych udostępnił. Dotarł do mnie, chociaż nie musiał w tym gąszczu lepszych i gorszych, mądrzejszych i głupszych, bardziej lub mniej potrzebnych i oczekiwanych wiadomości. Jestem szczęśliwa, że dotarł i że mogłam go obejrzeć. Bardzo mnie wzruszył. Bardzo, bardzo, bardzo… Udostępniłam go, ale muszę o nim napisać, bo tyle się uczuć we mnie pojawiło, po jego obejrzeniu i tyle myśli w głowie, że muszę, bo inaczej się uduszę.
-
Rozwój osobisty A co to?
Ostatnio spotkałam się z takim pytaniem: dlaczego będąc katoliczką, propaguję rozwój osobisty. Pytanie nie do mnie i mnie nie dotyczy, ale napisałam jedno zdanie na ten temat w odpowiedzi i zastanawiałam się przez chwilę, skąd się właściwie wzięło? Takie pytanie.
-
Czy to ma sens?
Jestem oszołomem, fanatykiem, nierobem i już nie pamiętam, kim jeszcze. Mam szaleństwo w oczach i w ogóle to na pewno jestem niespełna rozumu. Dlaczego? Bo poszłam na pieszą pielgrzymkę do Częstochowy 🙂
-
Zmęczenie, radość i pełna widownia. Oklaski, oklaski, oklaski
Ostatnio odbywały się w naszym domu poważne rozmowy na temat przyszłości córki w szkole muzycznej, między innymi, a już 5 marca mogliśmy po raz kolejny podziwiać szkolną orkiestrę, w skład której, jako trzecie skrzypce ta sama córka, wchodzi. Minął już rok od przedstawienia „Dziadka do Orzechów„. Tym razem orkiestra i Teatrownia działająca przy naszym teatrze dramatycznym pracowali wspólnie nad „Peer Gyntem” Henrika Ibsena z muzyką Edwarda Griega
-
Koncert charytatywny czyli kto tu komu pomaga
Zostałam ostatnio poproszona o „pomoc” przy organizacji koncertu charytatywnego, który miał się odbyć w szkole muzycznej. Ten cudzysłów jest tu specjalnie postawiony, bo wyrażenie zgody na ustawienie się z puszką, do której ludzie z uśmiechem od ucha do ucha wrzucają, wcale nie groszaki, trudno moim zdaniem nazywać od razu szumnie pomocą.
