-
Świętujecie?
Miałam nic nie pisać o Święcie Niepodległości, bo to temat, jak każdy ostatnio, który dotyczy ojczyzny, patriotyzmu z jakichś powodów ostatnio drażliwy, a ja nie lubię poruszać drażliwych tematów. Lubię, kiedy mnie lubią 🙂 Jednak w tych kilku ostatnich dniach kilka spraw i sytuacji złożyło mi się tak jakoś, że się tak poetycko wyrażę, do kupy. I postanowiłam, że jednak spróbuję ten temat podjąć. Na koniec zdecyduję czy to opublikować czy nie.
Może Ci się spodobać
Chwila spokoju
Wracać czy nie wracać
Nie jestem katolickim hejterem, wyrażam się kulturalnie
-
Czas na porządki
Jestem typem chomika. Zbieram i przechowuję, bo może jeszcze kiedyś…ubiorę, przeczytam, wykorzystam. Nie zbieram wszystkiego, ale ubrania i książki, to taka trochę moja zmora. Bez przesady oczywiście, ale jakiś tam problem to jednak jest.
Może Ci się spodobać
Z nowym rokiem, nowym krokiem
Żłobek. Drugi dom?
Uśmiechnij się. Bez względu na wszystko
-
Mój jest ten kawałek krawężnika
Dzisiaj taka historia, historyjka właściwie z mojej codzienności. Pewnie nie zawracałabym Wam nią głowy, ale szczerze mówiąc trochę jestem zaskoczona swoją reakcją, a dokładniej tym, że taki drobiazg ciągle, od kilku dni zaprząta mi myśli. I zastanawiam się czy coś ze mną nie tak. Może mi pomożecie tę zagadkę rozwikłać.
-
Rodzina
foto: unsplash Taką wspaniałą historię przeczytałam: Stańkowa. Dla samotnej matki czternaściorga dzieci 500 plus to nadzieja na dom Nie myślcie, że chcę uprawiać jakąś propagandę. Co prawda 500+ pojawia się u mnie już po raz drugi, ale w tej historii bardziej mnie ujęło coś innego, a idea programu, jak sądzę, broni się w tym przypadku sama.
Może Ci się spodobać
Bądź jak Nick Vujicic
RODO wszędzie RODO wszędzie co to będzie co to będzie
Świętujecie?
-
Gang? Jaki gang?
Gdybyśmy oglądali film fabularny opowiadający historię Mimi Asher i jej syna Michaela, pewnie uznalibyśmy ją za naciąganą, sentymentalną, nieprawdziwą. A ta historia wydarzyła się naprawdę.
Może Ci się spodobać
Czy to ma sens?
Koncert charytatywny czyli kto tu komu pomaga
Kochajmy psy, bo warto
-
Dzieci nie lubią, kiedy się o nich opowiada
Zabawne dialogi z dziećmi, prześmieszne anegdotki, jakieś drobne przejęzyczenia, potknięcia, nieporozumienia z mężem to wszystko, kiedy się czyta u kogoś wydaje się takie zabawne. Czasami zaglądam na różne blogi pisane przez mamy, albo przez tatusiów, albo przez oboje rodziców i rzeczywiście uśmiecham się. Widzę dziesiątki komentarzy pod wpisami i myślę sobie „ale mają fajnie, też by tak chciała”, no bo przecież, jak ktoś komentuje, znaczy, że mu się podobało. Zaraz jednak przychodzi refleksja, że przecież ja tego nie zrobię, nie opiszę tego, co dzieje się w moim domu.
Może Ci się spodobać
Mamo porozmawiaj ze mną
Toksyczni ludzie. Walczyć czy uciekać
Uważaj, słuchaj, kochaj
-
Myśl, kiedy mówisz do dziecka cd.
Życie ludzkie jest kruche, krótkie, czasami piękne, czasami zagmatwane. Tak wiele zależy od rodzinnego domu, od tego, co od początku jako dzieci dostajemy od rodziców, co jako rodzice dajemy naszym dzieciom. Ich całe, przyszłe życie kształtuje się dzięki nam, przez nas.
-
Postęp?
Wiadomo, że świat się zmienia. To banał. Dzieje się to jednak tak szybko w ostatnich latach i zmiany są tak znaczące, że chyba przestajemy nad tym nadążać, a co gorsza panować. Dlaczego co gorsza? Dlatego, że przestajemy myśleć, tracimy zdolność podejmowania samodzielnych decyzji, zatracamy zdolność porozumiewania się, gdzieś w nas giną normalne odruchy. Staramy się zdobyć jak najwięcej gadżetów, jak najwięcej lajków, jak najwięcej wirtualnych „przyjaciół”. To paradoks, ale wciąż rozwijając się, jednocześnie się uwsteczniamy.
