Pracuję w niezbyt ciekawym dla mnie miejscu. Generalnie narzekać nie mam na co. Atmosfera w porządku, spokój, cisza, ale chyba właśnie ta cisza coraz bardziej mi ciąży. No i fakt, że to zupełnie nie moja bajka. Bo pewnie się domyślacie, że automatyka przemysłowa to nie jest moja pasja. Dlaczego tak, dlaczego nie inaczej, jak sobie daję radzę z tym faktem, to zupełnie inna historia, trochę o niej już opowiadałam we wpisie o moim marzeniu, a ponieważ niezbyt dla mnie przyjemna, to rozwijanie tego tematu chyba sobie jednak daruję. Dzisiaj chciałam napisać o iskierkach, które czasem rozświetlają te moje nudne, czasem smutne, czasem trudne do wytrzymania dni w pracy.