Film
-
Ciekawy film i plany związane z blogiem
Od dziecka widziałam, że ludziom potrzeba optymizmu i cieszyłam się, kiedy udało mi się spowodować, że ktoś się uśmiechnął.
-
Jego wiara ich ocaliła
Nie lubię filmów wojennych. Zwłaszcza współczesnych, gdzie efekty specjalne pozwalają pokazać każdy szczegół w sposób bardzo realistyczny.Ostatnio jednak taki film obejrzałam z mężem. Skoro on zgadza się oglądać ze mną filmy, które go nie interesują, ja od czasu do czasu rewanżuję się i oglądam takich na przykład „Władców pierścienia” – zupełnie nie moja bajka, albo „Przełęcz ocalonych” Mela Gibsona.Tylko skąd w filmie wojennym ta wiara z tytułu posta? Mel Gibson to dobry reżyser Jako aktora lubię go bardzo. Nie jest wszechstronny, jak Robert de Niro czy Janusz Gajos , ale to, co gra, gra bardzo dobrze.Jako reżysera znam go z trzech filmów: „Braveheart -Waleczne serce” ,„Apocaliptico” i przede wszystkim z…
-
Fargo. Stary, dobry film.
"Fargo" film z 1996 r. którego nigdy wcześniej nie oglądałam. Nie moja bajka, chciałoby sie powiedzieć, a jednak niezwykły film, nie dający o sobie zapomnieć.
-
Fajny film widziałam
Nie mam ostatnimi czasy zbyt wiele czasu na oglądanie filmów, z powodu czego trochę cierpię, bo kino to jedna z moich największych pasji. Pisząc o pasji nie mam na myśli oglądania tylko najwybitniejszych dzieł, analizowania, porównywania itp. Uwielbiam po prostu filmy, a najbardziej te, które w moim osobistym odczuciu opowiadają historie. To wbrew pozorom nie jest bzdura, to co teraz napisałam. Każdy film oczywiście opowiada jakąś historię, ale czasem te historie do mnie nie przemawiają. Oglądając je, nie odczuwam żadnych emocji, patrzę z boku, nie współczuję, nie kibicuję, nie boję się. Są jednak na szczęście filmy, które spełniają te wszystkie ważne dla mnie kryteria i to właśnie z ich powodu…
-
Świat jest wielki, a zbawienie czai się za rogiem
To oczywiście nie jest mój tytuł. Sama bym go nie wymyśliła. To tytuł filmu, który niedawno obejrzałam i dzisiaj o nim opowiem. Bo przecież nie samymi dermokosmetykami człowiek żyje. Prawda?
-
Koneser, bo dawno nie pisałam o filmie
Miałam dzisiaj pisać o czymś zupełnie innym, bardziej przyziemnym i bardziej praktycznym, ale obejrzałam film. I dlatego dzisiaj będzie opowieść o „Koneserze” Giuseppe Tornatore. Obejrzałam go po raz drugi. Bo to piękny, wzruszający film. Obejrzałabym go chyba i trzeci raz.
-
Tajny składnik
Pamiętacie film „Życie jest piękne” i Guida, który w obozie koncentracyjnym robił wszystko, żeby jego synek nie zorientował się o co tak naprawdę chodzi w miejscu, w którym się obaj znaleźli? Pamiętam z jak mieszanymi uczuciami oglądałam go na początku i jak coraz bardziej mnie przekonywał w miarę oglądania. Trzeba być wielkim artystą, ale też pewnie wyjątkowym człowiekiem, żeby podjąć się takiego zadania – opowiedzieć o tragedii w sposób zabawny i rozczulający.
-
Narodziny. Kim jesteś?
Wiecie, że to, co tutaj pisuję na temat obejrzanych filmów, albo przeczytanych książek to nie są recenzje, bo podchodzę do tego zwykle za bardzo emocjonalnie, a profesjonalny recenzent jest obiektywny i na chłodno wyciąga wszystkie zalety i może przede wszystkim wady obejrzanego, bądź przeczytanego dzieła. Dlatego jeśli macie ochotę poczytać, co myślę o „Narodzinach” Jonathana Glazera, to zapraszam, a jeśli Was to nic nie obchodzi, to zapraszam później, może kolejny wpis będzie bardziej interesujący.
