-
Ciekawy film i plany związane z blogiem
Od dziecka widziałam, że ludziom potrzeba optymizmu i cieszyłam się, kiedy udało mi się spowodować, że ktoś się uśmiechnął.
Może Ci się spodobać
Pewna interesująca Miss
-
Oto dlaczego chcę pomóc właśnie Marcie.
Jest wielu ludzi, którzy potrzebują pomocy. Codziennie dowiaduję się o nowych. W Internecie jest tak, że jeśli tylko zdecydujesz się udostępnić choć jeden post kogoś, kto prosi o pomoc, kolejne posty wprost zalewają twoje media społecznościowe, każdą skrzynkę mailową. Przeglądając strony internetowe trafiasz na kolejne straszne, mrożące krew w żyłach, chwytające za serce historie.Wszyscy ci ludzie potrzebują pomocy.W którymś momencie to wszystko tak cię przytłacza, że starasz się odciąć od tego, bo nie jesteś w stanie, choćbyś bardzo chciał, pomóc nawet jednemu promilowi z tych wszystkich ludzi.Jednak wiesz dobrze, że oni tam gdzieś są, że cierpią, że są w rozpaczy, że może tracą nadzieję. Kiedy mogę, dorzucam się do jednej…
Może Ci się spodobać
Tylko odpowiadaj szczerze
Świat rozwija się dzięki kryzysowi
Adwent – mój dzień 10
-
Czas niełatwych, a koniecznych decyzji
Zaczynam ten wpis już chyba po raz trzeci.Wciąż biję się z myślami.O czym napisać? Tłumaczyć się z tej długiej, kolejnej już nieobecności czy dać sobie spokój i napisać po prostu o książce, którą ostatnio przeczytałam?Wypowiedzieć się na tematy, od których nie sposób się uwolnić?Napisać, po której stronie jestem? (Jak to, samo w sobie już strasznie brzmi)Co mnie dotyka i rani? Czego się boję i jakie mam nadzieje? Czy taka wiedza jest komuś do czegoś potrzebna Nikomu i do niczego.A jednak to wszystko, co się nam w ostatnim czasie przydarza, powoduje, że w zasadzie nie sposób nie odnieść się do tego jakoś. Bez względu na to, jak bardzo staram się nie…
Może Ci się spodobać
Nie jestem katolickim hejterem, wyrażam się kulturalnie
Wycieczka do Berlina
Mój Dzień Matki
-
Zabawa w głuchy telefon
Jeśli nie wiesz na pewno czy to, co chcesz powiedzieć jest prawdą, jeśli nie jest to rzecz dobra i jeśli nie jest pożyteczna - nie mów.
Może Ci się spodobać
Czas na zmiany. Podejście drugie
Dzisiaj pracuję na swoje jutro
Uspokajam swoje myśli
-
Nic się nie ukryje we współczesnym świecie Prawda czy fałsz?
Nie przeprowadzę żadnej analizy, napiszę tylko, że dla mnie wyznacznikiem dobrej powieści jest fakt, że kiedy ją czytam, to żyję z bohaterami przez cały czas, nawet wtedy, kiedy nie czytam. Zupełnie, jakby byli realnymi postaciami.
-
Uśmiechnij się. Bez względu na wszystko
Długo mnie tutaj nie było. Dlaczego, być może niektórzy się domyślą, inni nie, dlatego słowo wyjaśnienia. Krótkie.Nie potrafię się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Mam 50 lat i przeżyłam w swoim życiu kilka mało komfortowych sytuacji. Pierwsze jeszcze w dzieciństwie, które przypadło na czasy PRL-u, stanu wojennego, strachu mamy o tatę, który działał w Solidarności. No i naszym, moim i siostry, oczywiście też.Potem było jeszcze kilka, nie tak traumatycznych może, a może inaczej przeżywanych z racji tego, że byłam już starsza i bardziej pewnych spraw świadoma.Wszystko jednak było jakoś stałe i oczywiste. Zasady, które się znało i wiadomo było, że wszyscy, jak się wydawało się do nich w mniejszym czy większym…
Może Ci się spodobać
Nie bój się, błyśnij :-)
Adwent – mój dzień 10
Oto dlaczego chcę pomóc właśnie Marcie.
-
Czy talent to wszystko czego trzeba, żeby odnieść sukces
Czy pisarze to ludzie, którzy mają po prostu talent Moim cichym marzeniem od zawsze było zostać pisarką.Jeszcze w czasach, kiedy nikt w Polsce nie słyszał o komputerach, wyobrażałam sobie siebie przy biurku przy oknie z widokiem na jezioro ( w sumie nie wiem czemu to jezioro, ale pamiętam, że to był jakiś taki irlandzki chyba krajobraz). Na biurku przede mną czysty papier i pióro. Trochę później, kiedy zafascynowały mnie amerykańskie klimaty, kupiłam sobie wielką, ciężką i zagracającą pokój maszynę do pisania. Problem z nią polegał na tym, że ja od zawsze wszystko, co mnie w jakiś sposób fascynowało, robiłam w nocy, a kiedy mieszka się z rodziną i na dodatek…
-
Wracać czy nie wracać
Było, minęło, ale… Ostatni wpis na tym blogu pojawił się dokładnie 31 lipca. Wieczorem tego samego dnia spakowaliśmy walizki i kolejnego dnia wyjechaliśmy na dwutygodniowe wakacje.Z założenia, w tym czasie nigdy niczego nie piszę, chyba, że tylko dla siebie, całkiem prywatnie.Pierwszy powód jest taki, że w miejscu, do którego jeździmy zwyczajnie nie ma zasięgu i Internetu. Wiem, że to się nie mieści w głowie prawie nikomu, ale naprawdę są takie miejsca, a na pewno jest jedno takie miejsce.Drugi powód to ten, że bez względu na to czy to jest czy nie jest profesjonalne, wspólny wyjazd to jest dla mnie czas, kiedy staram się być tylko dla mojej rodzinki i dla…
